KEŞLİ KURU ÇÖREK 

 

Seran Bora - Zeynep Kaya

Sivas çöreği, genellikle kendi  yöresinde üretilen başka yerlerde çok tanınmayan özel bir ekmektir. Taze bir çörek, aşırı kırılgan ve yumuşak olabilir. Sivas’ın simidi diyenler bile vardır. Sivas’tan başka neredeyse hiçbir yerde üretimi olmaz. 

“Annemle babam Sivas’ın bir köyünden İstanbul’a göç etmişler. İstanbul’da bir gecekondu semtine yerleşmişler. Ben pek hatırlamıyorum ama bir kuzine sobamız vardı. Annem o zamanlar bize yapardı bu keşli çöreği. Hala unutmam onun tadını, kokusunu. Çok güzel günlerdi. Nasıl yapıldığına gelince içerisine süt, yumurta, yağ, un katardı sonrasında keşi içine rendelerdi. Hamur haline getirdikten sonra bir tepsiye yayar, üstüne yoğurt sürüp kuzineli sobada pişirirdi. Biz kalabalık bir aile olduğumuz için genellikle ailecek toplandığımızda yapardı. Çörek piştikten sonra sofranın etrafında toplanıp hepimiz çayla birlikte yerdik. Tadı ve lezzeti hala damağımdadır. Artık hiç birisi kalmadığı için o günleri hala çok özlerim. Keşi aynı zamanda kendi yöremize özel çorbalaramıza da katarlardı. Annem bunları bize sık sık yapardı." 

Bir kabın içerisine süt, yumurta, sıvıyağ ve un konulur. Keş bol tuzlu olduğu için hamuruna tuz konulmaz. Daha sonrasında bu malzemeler karıştırılıp hamur haline getirilir. Hamur haline getirirken içerisine keş rendelenir ve tekrar yoğrulur. Yağlanan tepsiye hamur yayılır. En son üstüne yoğurt sürülerek fırına verilir.

Bazı yörelerde keş farklı şekillerde yapılır. Bizim köyümüzde ise keş şu şekilde yapılır: Öncelikle yoğurt iyice yağı çıkana kadar çalkalanır. Daha sonra yağı alınır, tencereye koyulur katılaşıncaya kadar kaynatılır. Koyulaşınca bez torbaya konulur, iyice suyunun süzülmesi için ertesi sabaha kadar bekletilir. Sonra içine bol miktarda tuz atılıp, top haline getirilir ve güneşte kurutulur.